Toen ik op mijn 17e naar de KVK ging was dat voor mijn eerste bedrijf(je).
Niet om echt bedrijf te spelen, althans daar durfde ik nog niet van te dromen maar meer zodat ik bepaalde materialen tegen inkoopprijzen kon inkopen. Ik ben begonnen met het maken van leren armbanden en tassen. Dit was ontstaan vanuit een cursus leren tassen maken in Arnhem.
Ik vond dit onwijs leuk om te doen en ik was creatief bezig, werkte daarbij nog in een kledingwinkel, verdiende wat bij met mijn eigen armbanden en ik deed de opleiding verkoop en management als BBL opleiding dus ik ging maar 1 dag naar school. Jullie snappen met mijn ADHD brein vast waarom ik voor die optie koos.
Ik kocht toen met mijn spaargeld een kleine webshop erbij die fotosieraden maakte en combineerde dit met mijn eigen armbanden. Zo is het balletje gaan rollen en ging ik al snel minder uur werken in de kledingwinkel.
De webshop groeide snel en we zijn toen verhuisd naar ons eerste koophuis waarin ik een mini kantoortje kreeg.
Zo trots! Dat was zeker al een eerste mijlpaal.
De webshop groeide en groeide ik was wel weer op zoek naar een nieuwe uitdaging en zo kwam ik weer uit bij een webshop met kraamcadeaus. Ik verkocht mijn eerste bedrijf in fotosieraden om plaats te maken voor deze.
In die periode ontdekte we ook dat ik in verwachting was van Luca!
Tijd om bij de kledingwinkel definitief te stoppen en mij volledig te focussen om mijn ondernemingen.
In de periode dat ik zwanger was bedacht ik een concept dat nog niet bestond. Het was een groot succes en tot op de dag van vandaag ben ik zo trots op hoe ik dat toen uit de grond heb gestampt. Het was een cadeaudoos waarin ondernemers tegen een gereduceerd tarief een cadeautje konden stoppen en die box werd dan ver onder de verkoopprijs verkocht. Soort van doos die je bij 'de grote babywinkel' kan ophalen als je bevallen bent alleen dan zonder flyers en met echte cadeautjes. Die meneer van 'de grote babywinkel' heb ik toen nog op mijn dak gehad en dreigde met een rechtszaak als ik mijn naam niet zou aanpassen. Gelukkig wist ik dat ik niks verkeerd deed en heb ik tijdens ons telefoongesprek ook verteld dat ik het niet zou aanpassen. Na dat telefoontje heb ik nooit meer iets van hem gehoord. Billenknijpen deed ik toen wel even kan ik je vertellen.
Ik verkocht iedere editie 100 dozen en iedere maand opnieuw was hij binnen 2 minuten volledig uitverkocht. Toen mijn buik groeide en groeide en ik samen met mijn broer weer eens 100 dozen stond te vullen wist ik dat ik ook nu weer een keuze moest maken.
Twee webshops en een kindje ging niet (ook zonder kindje niet trouwens) dus ik moest een beslissing nemen. Ik verkocht ook dit bedrijf weer en maakte daarmee tijd vrij om mijn kraamcadeau/speelgoed webshop te laten groeien maar ook om mijn eerste zoon te zien opgroeien.
We brachten veel tijd samen door en ik werkte als hij sliep en 1,5 dag in de week was hij bij de opvang.
Het bedrijf groeide hard en al snel merkte ik iedere avond en in het weekend door en zat mijn broer ook met regelmaat te helpen. Ik nam mijn eerste personeelslid aan en dat gaf weer wat ademruimte. Alleen was nu de ruimte weer een probleem. Ik was namelijk begonnen met de inkoop van speelgoed en dat liep zo goed dat de ruimte te klein werd voor de voorraad. Weer tijd om te verhuizen...
Dit keer in ons volgende koophuis de grote garage omgebouwd tot kantoor.
Was leuk voor een half jaar en toen met knikkende knieën ging ik mijn man maar weer vertellen dat het te klein werd. Zo maakte de zolder weer plaats voor heel veel voorraad! Het was een soort speelgoedwinkel op onze derde verdieping.
Ik nam ondertussen mijn tweede werkneemster aan en samen vormde we een gezellig team. Als snel volgde nummer drie ook.
Deel 2 volgt snel
Liefs Milou
Reactie plaatsen
Reacties